Презентации по Биологии

Әйел жыныс ағзаларының анатомиясы мен физиологиясы. Әйел жамбасы. Нәресте басы-босану обьектісі
Әйел жыныс ағзаларының анатомиясы мен физиологиясы. Әйел жамбасы. Нәресте басы-босану обьектісі
Әйелдің жыныс мүшелері 2-ге бөлінеді: Сыртқы жыныс мүшелері: қасаға, үлкен және кіші жыныс ернеулері (labia pudenda majora, minorа), шошақай (clitor) , қынап сағасы (vestibulum vaginae), аралық (perineum). II. Ішкі жыныс мүшелері: қынап (vagina), жатыр(uterus), жатыр мойны(cervix uteri), жатыр түтіктері(tubae uterinae), аналық без(ovariumW). Қасаға-тері асты май қабатына бай шат сүйегінің қосылған жерінен жоғары орналасқан. Қасағаның жоғары шекарасы болып көлденең тері қатпары қасаға үстіндегі қатпар оң және сол жағынан шат қатпарлары орналасқан. Қасаға арт жағынан үлкен жыныс ернеулерімен қосылады. Қасаға түкпен қапталған. Әйелдерде түктің өсу шекарасы көлденең сызыққа дейін. Кіші жыныс еріндері- үлкен жыныс ернеулерінің астында орналасқан. Түсі шырышты қабыққа ұқсаған жұқа қатпардан тұрады. Кіші жыныс ернеулері үлкен жыныс ернеулерін ашқанда ғана көрінеді. Егер биік болса үлкен жыныс ернеулерден шығып тұрады. Кіші жыныс ернеулері қан тамырлармен және жүйке тамырларына өте бай. Сондықтан оларды жыныстық сезім мүшесі деп санайды. Үлкен жыныс еріндері- май ұлпасына бай жұп орналасқан тері қатпарларынан тұрады. Ернеулер жыныстық саңылауды қоршап тұрады. Алдынан улкен жыныс ернеулері қасаға терісіне өтеді. Артқа қарай тарыла бастайды. Төменгі келіп ортаңғы сызықпен қосылып артқы спайкыны құрайды. Үлкен жыныс ернеулерінің сыртқы шеті түкпен қапталған. Ал ішкі шеті қызғылт түсті ылғалданып шырышты қабатқа ұқсайды. Үлкен жыныс ернеулерде кіреберістің үлкен бездері орналасқан және олар сұйықтық бөліп тұрады. Сұйықтық ақшыл түсті, сілтілі реакциялы, өзіне тән иісі бар жыныстық қозу кезінде бөлінеді.Бартолин безінен бөлініп сұйықтық қынап безін ылғалдап және аталық жыныс клеткаларының қозғалмауын тездетеді.
Продолжить чтение
Клеточная теория Клетка как биологическая система. Клеточная теория, ее основные положения
Клеточная теория Клетка как биологическая система. Клеточная теория, ее основные положения
Клеточная теория, созданная двумя немецкими исследователями М. Шлейденом и Т. Шванном в 1839 г. Основные события, которые стали предшественниками создания клеточной теории: – 1590 г. – создание первого микроскопа (братья Янсен); – 1665 г. Роберт Гук – первое описание микроскопической структуры пробки ветки бузины (на самом деле это были клеточные стенки, но Гук ввел название «клетка»); – 1695 г. Публикация Антония Левенгука о микробах и других микроскопических организмах, увиденных им в микроскоп; – 1833 г. Р. Броун описал ядро растительной клетки; – 1839 г. М. Шлейден и Т. Шванн открыли ядрышко. Основные положения современной клеточной теории: 1. Все простые и сложные организмы состоят из клеток, способных к обмену с окружающей средой веществами, энергией, биологической информацией. 2. Клетка – элементарная структурная, функциональная и генетическая единица живого. 3. Клетка – элементарная единица размножения и развития живого. 4. В многоклеточных организмах клетки дифференцированы по строению и функциям. Они объединены в ткани, органы и системы органов. 5. Клетка представляет собой элементарную, открытую живую систему, способную к саморегуляции, самообновлению и воспроизведению.
Продолжить чтение
Животные Австралии animals of Australia
Животные Австралии animals of Australia
РАСПРОСТРАНЕНЫ В АВСТРАЛИИ, НА ОСТРОВАХ НОВАЯ ГВИНЕЯ, ТАСМАНИЯ, НА АРХИПЕЛАГЕ БИСМАРКА. БОЛЬШИНСТВО ВИДОВ - НАЗЕМНЫЕ ФОРМЫ; ОБИТАЮТ НА РАВНИНАХ, ПОРОСШИХ ГУСТОЙ ВЫСОКОЙ ТРАВОЙ И КУСТАРНИКОМ. НЕКОТОРЫЕ ПРИСПОСОБЛЕНЫ К ЛАЗАНЬЮ ПО ДЕРЕВЬЯМ, ДРУГИЕ ОБИТАЮТ В СКАЛИСТЫХ МЕСТАХ. Distributed in Australia, on the islands of New Guinea , Tasmania , in the Bismarck Archipelago . Most of the species - terrestrial forms ; inhabit the plains , covered with thick bushes and tall grass . Some are adapted to climbing trees , others live in rocky places . ПРИНЯТО ВЫДЕЛЯТЬ ОКОЛО 60-ТИ ВИДОВ ЭТИХ ЖИВОТНЫХ. САМЫЙ БОЛЬШОЙ КЕНГУРУ - КРАСНЫЙ ИЛИ СЕРЫЙ, МОЖЕТ ВЕСИТЬ ДО 90 КГ (МУЖСКАЯ ОСОБЬ ВСЕГДА КРУПНЕЕ ЖЕНСКОЙ, ПОЭТОМУ ПРЕДЕЛЬНЫЙ ВЕС ИМЕЕТ СМЫСЛ ОПРЕДЕЛЯТЬ ИМЕННО ПО НЕЙ), САМЫЙ МАЛЕНЬКИЙ - ОКОЛО 1 КГ (ЖЕНСКАЯ ОСОБЬ). Accepted provide about 60 species of these animals . The largest kangaroos - red or gray , can weigh up to 90 kilograms ( a male is always larger than the female , so it makes sense to limit the weight to determine precisely on it ) , the smallest - about 1 kg ( female ) .
Продолжить чтение
Принцип сокращение мышц
Принцип сокращение мышц
Сокращение мышц происходит под воздействием нервных импульсов, которые активируют нервные клетки спинного мозга – мотонейроны, ответвления которых - ксоны подведены к мышце. Если разобраться подробнее, то внутри мышцы аксон разделяется и образует сеть ответвлений, которые, подобно электрическим контактам, «подсоединены» к мышечной клетке. Посредством таких контактов и осуществляется сокращение мышц. Получается, что каждый мотонейрон управляет группой мышечных клеток. Такие группы получили название – нейромоторные единицы, благодаря которым человек может задействовать в работе часть мышцы. Поэтому, мы можем сознательно контролировать скорость и силу сокращения мышц. Итак, мы рассмотрели процесс «запуска» сокращения мышц. Теперь давайте детально разберемся, что же происходит непосредственно внутри мышцы во время сокращения. Этот материал несколько сложен для восприятия, но весьма важен. Вам необходимо разобраться в нем, иначе Вы не сможете до конца уяснить, каким образом растут наши мышцы.
Продолжить чтение
Пирамидалы жылыжай
Пирамидалы жылыжай
Жылыжай (орыс. теплица, ағылш. greenhouse) - жылу сүйетін жидектер мен көкөністерді, гүлдерді және басқа да өсімдіктерді жыл бойы өсіруге мүмкіндік беретін, қорғалған, жылытылатын, кендігі әр алуан құрылыс.Көшетханаға қарағанда құралымы, жылыту жүйесі күрделірек келеді. . Жылыжайда тәулік бойына температура мен ылғалдылықтың ауытқуы шамалы болатын белгілі бір микроклимат сақталады. Мұндай жағдайды жылыту мен желдетуді дұрыс ұйымдастырғанда ғана жасауға болады.Жылыжай күн сәулесімен, биологиялық (биологиялық отынның жылуы есебінен) және техникалық жолмен (ыстық су, бу, электр және т.б.) жылытылады. Жылыжайда тәулік бойына температура мен ылғалдылықтың ауытқуы шамалы болатын белгілі бір микроклиматсақталады. Мұндай жағдайды жылыту мен желдетуді дұрыс ұйымдастырғанда ғана жасауға болады.Жылыжай күн сәулесімен, биологиялық (биологиялық отынның жылуы есебінен) және техникалық жолмен (ыстық су, бу, электр және т.б.) жылытылады.
Продолжить чтение
Птах Одуд
Птах Одуд
Загальні відомості Одуд — невеликий яскраво забарвлений птах із довгим вузьким дзьобом і чубчиком, що розкривається у вигляді віяла. Широко поширений у південних і центральних областях Європи й Азії, а також майже на всій території Африки. Улюблене місця існування — відкрита місцевість з розрідженими чагарниками або деревами, така як савана, луки або пасовище. Обережний, але не полохливий — як правило, сторониться людей і відлітає при їх наближенні. Багато часу проводить на землі, полюючи на комах. Це єдиний сучасний представник родини одудових, однієї з родин ряду одудоподібних. Думки орнітологів про систематичне положення цього виду вельми різноманітні. Деякі вчені розглядають підвиди звичайного одуда як окремі види, а інші, за традицією, відносять одудів до ряду сиворакшеподібних.  Зовнішній вигляд Одуд — невеликий птах, 25- 29 см завдовжки і з розмахом крил 44-48 см. Виділяється смугастим чорно-білим оперенням крил і хвоста, довгим тонким дзьобом і довгим чубчиком на голові, тому його легко відрізнити від інших птахів. Забарвлення голови, шиї і грудей, залежно від підвиду, варіює від рожевого до каштанового. Крила широкі, округлі, забарвлені контрастними чорними і білувато-жовтими смугами. Хвіст середньої довжини, чорний, з широкою білою перев'яззю посередині. Черевна частина тулуба рожево-руда, з чорнуватими повздовжніми смугами з боків. Чуб на голові оранжево-рудий, з чорними вершинами пір'я. Дзьоб завдовжки 4-5 см, злегка заломлений униз. Язик, на відміну від багатьох інших видів птахів, сильно редукований. Ноги свинцево-сірі, достатньо сильні, з короткими плеснами і тупими кігтями. Самці і самки зовні один від одного не відрізняються. Молоді птахи в цілому забарвлені в менш насичені тони, мають коротший дзьоб і чуб.
Продолжить чтение